นางชิชะพอ
ลำพังการใช้ชีวิตอย่างคนที่ไม่มีสัญชาติไทยเต็มตัว ก็ใช้ชีวิตอย่างลำบากแล้ว ครั้นเมื่อเจ็บป่วยก็ไม่ง่ายนักที่จะสามารถใช้สิทธิการรักษาได้อย่างคนไทยทั่วไป
กรณีของ นางชิชะพอ ผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะสุดท้าย ชาวปกาเกอญอวัย 48 ปี คืออกีตัวอย่างที่กำลังอยู่ระหว่างการสำรวจเพื่อจัดทำเบียนบุคคลที่ไม่มีสถานะทางทะเบียน(บัตรเลข 0 ) เธอไม่ได้หลักประกันสุขภาพใดๆ ทำให้อาการป่วยโรคนี้มีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูงมาก โดยทางรพ.อุ้มผาง จ.เชียงใหม่ ได้ส่งตัวไปรักษากับแพทย์เฉพาะทางประจำหน่วยไตเทียมของโรงพยาบาลแม่สอด จ.ตาก ตั้งแต่วันจันทร์ที่ 23 พฤษภาคม 2554 และได้ทำการเจาะหน้าท้องเพื่อทำการล้างไตทางช่องท้องอย่างต่อเนื่อง
แน่นอนว่าการใช้ชีวิตแบบหาเช้ากินค่ำ คงไม่เพียงพอสำหรับค่าใช้จ่ายในการรักษาตัวแน่ๆ เพราะแค่ในส่วนของค่าใช้จ่ายการเจาะหน้าท้องและเส้นเลือดก็ย่อมสูงมาก จนทางโรงพยาบาลแม่สอดแจ้งว่า ไม่สามารถให้การอนุเคราะห์ผู้ป่วยกรณีนางชิชะได้ แต่บนความโชคร้ายก้มีความโชคดีเสมอ
รพ.อุ้มผาง
จากเรื่องนี้ทำให้ จันทราภา จินดาทอง นักสังคมสงเคราะห์สาวจาก รพ.อุ้มผาง เปิดเผยป่านบทความสั้น ว่า เนื่อจากเห้นแก่ความจำเป้นในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ทำให้ทางโรงพยาบาลอุ้มผาง จ.เชียงใหม่ ยินยอมรับภาระค่าใช้จ่ายดังกล่าว โดยให้เป็นหนี้สิ้นเรียกเก็บมายังโรงพยาบาลแต่ด้วยภาระปัจจุบันของโรงพยาบาล อุ้มผางจึงยังไม่สามารถชดใช้ค่าใช้จ่ายดังกล่าว รวมถึงค่าใช้จ่ายที่กำลังจะเกิดขึ้น ราวสามแสนบาทต่อปี เพื่อช่วยรักษาชีวิตของชาวปกาเกอญอไว้ โดยมุมมองของจันทราภา นั้นพยายามจะสะส้อนให้เห็นว่า กรณีของผู้ป่วยรายนี้น่าจะเป้นกระบอกเสียงที่สะท้อนให้หลายฝ่ายที่เกี่ยวข้องเริ่มตระหนักเกี่ยวกับการแก้ไขปัญหาเรื่องหลักประกันสุขภาพของผู้ที่มีปัญหาสถานะบุคคล เพื่อมให้มีการดูแลจากฝ่ายรัฐบาลบ้าง เนื่องจากปัจจุบันทีมแพทย์ในโรงพยาบาลตามชายแดน เป็นกลุ่มหลักๆ ที่ต้องแบกรับภาระดังกล่าว
อย่างไรก็ตามเพื่อเป็นการช่วยเหลือเบื้องต้นกับผู้มีปัญหาทางสถานะบุคคล ในระหว่างนี้ภาคประชาชนจะเร่งในการ ระดมทุนจากเอกชนเพื่อมาสนับสนุนผู้ป่วยที่อาจเกิดขึ้นเพื่อพยุงชีวิตเล็กๆของพวกเขาให้คงอยู่เท่าที่พอจะทำได้
